Lucense

Eu xa te botaba de menos
antes de coñecerte.
Que podía importar
a posible distancia?
Se escoitases
as radiofórmulas,
amarte sería espir
un himno de estadio.
E se che gustase o indie,
arquivaría as túas revistas
en caixas de cereais.

Pero ti subvertes a realidade:
ti es o flash-back dun soño
onde os bicos saben
a merenda das 5.

Ven cara min,
rapariga lucense;
ven cara min,
voz de cintura. 

[Poema meu publicado en La metafísica del circo (3/6/2016), proxecto fotográfico-literario das poetisas Tamara Andrés e Natalia Luz Striccoli Gozza]