Bitácora de Héctor Acebo, poeta, periodista cultural y doctor en Periodismo

Bitácora de Héctor Acebo, poeta, periodista cultural y doctor en Periodismo.
-Correo: acebobello@gmail.com
-Instagram: @hectoracebo
-Twitter: @HectorAcebo

viernes, 27 de marzo de 2015

Esmelgar

Vou esmelgar o teu sal

(Dunha amorosa e erótica letra que escribín recentemente pra o grupo
Foxnola


Fotografía de Henrik Purienne.

jueves, 26 de marzo de 2015

Amor e metacine

Jean-Paul Belmondo e Jean Seberg bícanse durante unha proxección de Westbound (Nacida no Oeste, 1959), filme do admirable Budd Boetticher. Velaquí unha das máis fermosas escenas de metacine contidas en À bout de souffle (Ao final da escapada, 1960), revolucionaria obra de Jean-Luc Godard

miércoles, 25 de marzo de 2015

Os heroes de Van Morrison

Van Morrison gravou recentemente (xunto a Michael Bublé) esta enérxica versión de Real Real Gone, homenaxe aos heroes da súa xuventude: 


Polo fermoso rhythm and blues morrisoniano desfilan Sam CookeCurtis Mayfield (vía Gene Chandler), Wilson Pickett, James Brown e Solomon BurkeResúltame especialmente emotivo este momento da nova versión: «Gene Chandler said: "There's a rainbow in my soul"» (Gene Chandler dixo: Hai un arco iris na miña alma). Teño pra min que esa frase tamén podería aplicarse ao propio Van Morrison pola pureza da súa arte, pola súa capacidade pra manterse alleo a tanta pose, a tanto ruído mediático, a tanta hipocrisía... Inmenso Morrison. Coruscante e independente. 

lunes, 23 de marzo de 2015

O pai de Sam Peckinpah

"O único que quero é sentirme con dereito a entrar na miña casa". En Duelo na Alta Serra (1962), con esta emocionante frase posta en boca do actor Joel McCrea, o xenial Sam Peckinpah homenaxeou ó seu pai, falecido un ano antes da estrea do western. Nunha biografía do cineasta, Sam Peckinpah. Vida salvaxe (Garner Simmons, 1983), a súa propia irmá recorda: "Fomos ver Duelo na Alta Serra nunha preestrea, e cando rematou, eu fun ó baño de señoras e púxenme a chorar sen parar, porque o personaxe que interpreta Joel McCrea lembroume moito a meu pai (...). A el gustáballe citar pasaxes da Biblia, e podía facelo. A frase de 'O único que quero é sentirme con dereito a entrar na miña casa' era algo que meu pai dicía moi a miúdo". Melancólico e memorable Sam Peckinpah! 


Randolph Scott e Joel McCrea (dúas iconas do western), en Duelo na Alta Serra

sábado, 21 de marzo de 2015

Don Covay: puro 'soul'


Velaquí a intensa voz resgada e melódica de Don Covay, un dos mestres do soul, falecido o mes pasado. Na gravación deste excelente tema con ritmo de chachachá, Mercy, mercy (1964), Covay contou coa prezada colaboración dun novísimo Jimi Hendrix (que punteos cálidos e travesos!). 

sábado, 14 de marzo de 2015

La gentileza de Rodrigo García

En La primera vez... que no perdí el alma, encontré el sexo (Sial-Pigmalión, 2015), antología colectiva coordinada por el vate Antonino Nieto, tengo el honor de compartir espacio con creadores admirados. A uno de esos autores, Rodrigo García (fundador del mítico grupo Cánovas, Rodrigo, Adolfo y Guzmán), lo cité gustosamente en la selección de mis poemas antologados. El reconocimiento creo que es merecido: bajo el influjo de la sensorial canción rodriguiana Una gitana como , comencé a escribir mi micropoema Marina, incluido en la obra colectiva; no en vano, mi poesía se abre con "Viéndote tan descalza (...)", variación de esta frase de Rodrigo: "Después de haberte visto tan descalza y de fuego (...)". Pues bien, anteayer, el querido cantautor, multiinstrumentista y literato sevillano me dedicó —tras haber descubierto mi homenaje impreso— hermosas palabras, las cuales, desde luego, me honran. Agradecido, reproduzco aquí el texto completo del maestro Rodrigo, publicado en Reflexiones del Hipocampo, su propia bitácora: 

EL DIVINO TIEMPO LIBRE 
No pretende perpetrar magnicidio alguno. Ese criminal propósito lo deja: 
A los senadores de Roma, que conspiran contra César, aquél cuya gallardía no teme, antes desprecia, a los Idus de Marzo.
A los visionarios radicales que, amparados con cobardía en la multitud, causarán en Sarajevo un casi pretexto para una Gran Guerra. 
A un francotirador asesino que trunca en Dallas la trayectoria estelar de un presidente cuya memoria deviene imborrable. 
No. 
Lo que ese instantáneo destello, lo que la punta de acero de esa saeta avisa, es tan sólo el delicado reconocimiento que, con su cita, expresa el joven poeta de Santiso de Abres (fino adorador de féminas) hacia unas palabras que hilvanó en los 80 (el bullicioso cerebro debajo de la entonces rizada fronda capilar) un cierto cantautor de semioculto aunque insobornable destino; y del que acaso haya quien no apruebe por completo su apenas enrocamiento rockero, su marcada preferencia, contra la estridencia, de un sonido limpio, cuando ha tañido su personal eléctrica de perro verde y andaluz. 
Aquiles, ante las murallas, clamaba su reto a Héctor. 
En otro siglo, con muy otra estatura y otro evidente ánimo, declaro aquí mi propio talón de ceremoniosa gratitud. 
(Se trataba de esto, solamente. Pero es lo que tiene el divino tiempo libre.) 

Para leer la entrada desde el blog de Rodrigo García, pincha aquí

Desde aquí puedes leer otra reciente entrada de Rodrigo en la que me menciona gentilmente, hablando precisamente de su participación en la nueva antología de Antonino Nieto.

Pinchando aquípuedes seguir a Rodrigo en su página pública de Facebook.

Servidor, junto al maestro Rodrigo García. Madrid, octubre de 2013. 

viernes, 13 de marzo de 2015

Realismo mágico

¿Qué esperabas?
¿Que frotase tus mejillas
con hojas de manzano?


No me sorprende
que te ofreciese calimocho
mientras sonaba, de fondo,
un villancico.

¿Qué esperabas
que hiciera ese lerdo
al saber de tu gusto

por el realismo mágico? 



[Poema mío incluido en el actual número —el 8— de La Revista Áurea, publicación poética que dirige y edita, desde Madrid, el vate Miguel Losada.]



lunes, 9 de marzo de 2015

Regalo poético

"Voz de cintura". Arturo Peralta (mi primer maestro en el arte poética) me regaló hace unos meses esa sensorial imagen que le inspiró la lectura de un poema mío. Ilusionado como un chiquillo, estoy utilizando dicha imagen —me parece bellísima— en una nueva poesía de corte amoroso. 

lunes, 2 de marzo de 2015