Bitácora de Héctor Acebo, poeta, periodista cultural y doctor en Periodismo

Bitácora de Héctor Acebo, poeta, periodista cultural y doctor en Periodismo.
-Correo: acebobello@gmail.com
-Instagram: @hectoracebo
-Twitter: @HectorAcebo

miércoles, 31 de octubre de 2012

Fermosas palabras galegas

Esmelgar,
namorar,
pombal,
esquío,
quizaves,
meniño,
rapariga,
meirande,
morriña,
fraga,
mariña,
brétema,
baleiro,
amencer,
tardiña,
eiquí,
acolá,
caluga,
cantiga,
agarimo,
abeiro,
beizo...

Mondoñedo, na Terra de Miranda.

domingo, 28 de octubre de 2012

Una realidad esperpéntica

"¡Qué realidad tan esperpéntica!", pienso, tras haber leído en Público: "El príncipe le da la mano a una mujer que le pedía limosna". Me imagino al maestro Valle-Inclán narrando esa anécdota; su exclamativo estilo hubiera pasado por naturalista.

lunes, 22 de octubre de 2012

Jaureguizar escribe sobre min

Moito me gustou unha columna que Santiago Jaureguizar, novelista e xornalista de El Progreso de Lugo, escribiu sobre min. O belo texto, titulado "Capote-Curros/Welles-Cunqueiro", publicouse orixinalmente no diario galego De Luns a Venres o pasado mes. Eu admiro as columnas de Jaureguizar, que son frescas como a i-auga do Eo, do noso río. Así que, xa vos podedes imaxinar, sentinme na miña casa cando me encontrei no espazo do autor de O globo de Shakespeare. Copio eiquí o texto de Jaureguizar, que non é largo:


CAPOTE-CURROS/WELLES-CUNQUEIRO
Por Jaureguizar (De Luns a Venres, 27/09/2012)
Entrei no dormitorio de Héctor Acebo a noite pasada. El estaba deitado na cama, situado contra a banda da parede como se temese un mal das persoas que invadiran o seu cuarto. Pero o xesto da cara non se correspondía coa desconfianza, máis ben co descaro. Entrei na habitación de Héctor nun soño, pero non me decatei de que estaba soñando ata que reparei en que se sometía a unha fronte armada de fotógrafos que cuspían flashes, como aquel día no que John Lennon e Yoko Ono mudaron a súa preguiza a erguerse e facer a cama nun acto reivindicativo. Na vixilia, Héctor Acebo é un poeta asturiano que ás veces escribe un galego ben eufónico, como ese que me aprenderon a falar os amigos de Abres, da outra banda da raia leste. Dentro da miña fantasía noturna alguén, un xornalista con blog e un cigarro prendido na orella bisboume que Héctor era rico. Poeta e multimillonario: daquela non dubidei da naturaleza onírica da visión. Nun momento, o encamado pediu atención para informar de que non estaba atrapado pola nugalla cálida e matutina, senón que aquela acción era un xeito de reivinvidicar a Rosalía. Consideraba que era a única icona pop que logramos tirar da nosa cultura, dado que non demos logrado a proxección mediática de Truman Capote para o noso herético Curros Enríquez nin un Orson Welles para o noso sabio Cunqueiro. Hei preguntarlle.
Santiago Jaureguizar.

Rosalía de Castro, dende logo, é a única icona pop que que logramos tirar da nosa cultura galega. Se eu fose multimillonario ou se tivese unhas pernas máis esveltas (pernas de fada de Mondoñedo), non dubidaría en reivindicar á poetisa como o meu apreciado Jaureguizar di, como el me soñou: "deitado na cama, situado contra a banda da parede". Pra ler o blog de Jaureguizar, O Cabaret Voltaire, pica eiquí.
Marilyn Monroe, nunha imaxe de Douglas Kirkland.

Yoko Ono y John Lennon, fotografiados por Anne Leibovitz pra a revista Rolling Stone.



 A poeta Rosalía de Castro.

viernes, 19 de octubre de 2012

Por una mirada

Mi compañera Sandra Aylagas, mirando a cámara, me recuerda a la hermosa y voluble muchacha que encarnaba Harriet Andersson en Un verano con Mónica (uno de los mejores filmes del maestro Bergman). 


Es ésta una imagen promocional de Treats, obra teatral dirigida por Juanma Gómez y protagonizada por la propia Sandra, que se (re)estrena mañana, sábado, en la madrileña sala Arte & Desmayo (C/ Baleares, 14 - Metro Marqués de Vadillo). Yo vi la obra cuando se estrenó por vez primera, hace casi cuatro años, y guardo un buen recuerdo de la experiencia… Os animo a que descubráis la bergmaniana mirada de Sandra. La bella Sandra… 

 Un verano con Mónica (Ingmar Bergman, 1952).

Enric González abandona 'El País'

Una triste noticia para los lectores de El País: Enric González, periodista de fuste, tremendamente versátil, abandona el diario. Son memorables sus columnas televisivas, sus artículos futbolísticos y sus reportajes de guerra. Duele decirlo, pero El País, desde hace un tiempo, no levanta cabeza... 

***



viernes, 12 de octubre de 2012

JRJ en la voz de Rafael de Penagos

¡Oh, Dios, cuánta belleza exuda este documento de audio! Rafael de Penagos, actor de doblaje y poeta, recita (la voz grave) uno de los más hermosos poemas del maestro Juan Ramón Jiménez. "Vino, primero, pura, / vestida de inocencia; / y la amé como un niño". Nunca las palabras fueron tan sonoras...
 
Vino, primero, pura,
vestida de inocencia;
y la amé como un niño.

Luego se fue vistiendo

de no sé qué ropajes;
y la fui odiando, sin saberlo.

Llegó a ser una reina,
fastuosa de tesoros...
¡Qué iracundia de yel y sin sentido!

...Mas se fue desnudando.
Y yo le sonreía.

Se quedó con la túnica
de su inocencia antigua.
Creí de nuevo en ella.

Y se quitó la túnica,
y apareció desnuda toda...
¡Oh pasión de mi vida, poesía

desnuda, mía para siempre.
 
Juan Ramón Jiménez, Eternidades, 1916-1917
 
 

miércoles, 10 de octubre de 2012

Una preciosa canción de Tom Waits

"Never Let Go" es un precioso tema de Tom Waits que parece de otro tiempo, de otra dimensión... Puedes escuchar la canción pinchando aquí.  

domingo, 7 de octubre de 2012

jueves, 4 de octubre de 2012

JRJ musicado

"Desnudos" es un poema de Juan Ramón Jiménez que, con notable acierto, musicó hace unos años Javier Bergia. Para escuchar la pieza, pinchad aquí.

los ojos inmensos
de tu cara maga,
evitando, ardientes,
mis negras miradas!
(JRJ)