Bitácora de Héctor Acebo, poeta, periodista cultural y doctor en Periodismo

Bitácora de Héctor Acebo, poeta, periodista cultural y doctor en Periodismo.
-Correo: acebobello@gmail.com
-Instagram: @hectoracebo
-Twitter: @HectorAcebo

miércoles, 16 de julio de 2014

Mi poema "Desafío", convertido en un 'blues' por Os Folkgazais

Estoy verdaderamente satisfecho con la adaptación musical que el amigo Abel Pérez (A Veiga, Asturias, 1976) ha hecho de mi poema "Desafío"; creo que al texto (muy crítico) le sienta estupendamente el arrastrado traje del blues. 




La canción forma parte del nuevo EP (titulado Alorias) de Os Folkgazais, dinámica banda astur-galaica que Abel dirige desde su concejo natal. He aquí un fragmento del videoclip del tema:


En "Desafío" (primera canción promocional de Alorias), colabora como vocalista Gustavo Álvarez.

Evidentemente, el texto adaptado, al fundirse con la melodía y con el marcado ritmo del blues, presenta algunas variaciones (aparición de la rima, aumento de las repeticiones, eliminación de algunos versos comparativos...). Variaciones que no afectan (creo) al contenido social-erótico del texto original, que reproduzco aquí:

DESAFÍO (II) 


Quéixanse os críticos cítricos 
porque abuso do grao superlativo. 
Eles dicen que aquel corpo era pequeno,  
pois non saben que na cama medraba. 
Non, ningún deles sería capaz de levar,  
coma meu abolo, os mismos calzois  
de lunes a domingo. 


Sempre dicen 
que hei de buscar, cando acabe a carreira,  
unha nena que me cuide e me comprenda: 
que atrevemento! Pro solo  
eu sei que naquel cu nace o Eo.  
Que pasa pola Pontenova, que se para  
en Santiso e que desemboca  
no Mar dos Seus Peitos, formando  
a ría de Ribadeo. 


Quéixanse os críticos cítricos 
porque abuso do grao superlativo.  
Pretenden que volva ó franquismo:  
sería xusto dicir que aquelas pernas  
solo eran “claras”?  
Cando as miocas  
papen as súas cachas,  
quizabes entenda ese empeño.  
Mentras tanto... 

ai, mentras... 


TANTO!



El texto está escrito en la variante oriental del gallego (aquélla que hablamos, por ejemplo, en mi Santiso nativo o en A Veiga). El poema fue incluido, en castellano, en mi libro Camas de hierba (Ediciones Vitruvio, 2011); puedes leer esa primera versión de la poesía pinchando aquí

Infinitas gracias a Abel y a sus compañeros de fatigas musicales. Les doy mi más sincera enhorabuena por su nuevo y cuidado EP. 


La portada de mi ópera prima.

No hay comentarios: